Milan is in November al 4 geworden en was tot kort geleden nog niet droog in de nacht. Nu moet ik zeggen dat we er niet extreem mee bezig waren want ik dacht als dit het is kan ik daar nog wel mee leven dat komt wel. Maar in een keer was ik dit beu en dacht ik nee dit gaat gewoon nu gebeuren.
In november probeerde ik soms al Milan s`avonds wakker te maken maar nee hoor die werd met geen mogelijkheid wakker. Dit probeerde ik om hem dan te laten plassen meestal was dat tussen 22:00-23:00 dit was eigenlijk bijna onmogelijk om hem wakker te krijgen en als we hem er dan echt uithaalde was hij vaak helemaal in paniek omdat hij niet snapte wat er aan de hand was. Waardoor ik dacht na enkele keren oké dit gaan we dus niet doen en het komt wel. Wel beloofde ik Milan als hij 5 weken lang maximaal 1 ongelukje per week had hij eindelijk zijn nieuwe Porsche speelgoed race auto zou krijgen. Milan is helemaal dol van deze auto's waarom geen idee maar raceauto's zijn echt belangrijk voor hem en het lijkt alsof dat ook helpt. Dus hij begint aardig wat stickers te plakken.
Na ik de nieuwe kruidvat luierbroekjes weer had gekocht 1 pak in december werd ik hier echt niet goed van die vieze stink dingen die er voor zorgden dat Milan bijna elke ochtend zeik nat was waren toe aan geen vervanging meer maar gewoon droog de nacht door. Sinds die kruidvat substantie was veranderd van de luiers en dergelijke was ik er helemaal klaar mee aangezien ik letterlijk elke dag alles kon wassen omdat alles nat was pyjama beddengoed alles. Sinds die pak op was dacht ik oke nu gaan we er voor dat hij zonder luier naar bed gaat en hem laten plassen net voor wij naar bed gaan, hier zal hij toch aan moeten wennen. Toch voor de zekerheid een pak luierbroekjes nu in huis maar nog niet aan hoeven te breken. Sinds 2,5 week is Milan op 1 klein ongelukje na elke nacht droog geweest. En wat zijn we toch trots op hem we hebben gewoon tegen hem gezegd dat de luiers op waren en tijd om dan maar als grote jongen naar bed te gaan. Zo gezegd zo gedaan dus.
Nu halen we hem elke avond rond 22:30 uit zijn bed en laten we hem even plassen wat ook fijn is dat hij nu soms al zelf rond dit tijdstip uit bed komt om te gaan plassen alleen lijkt het dan bijna op slaapwandelen. Gisteren avond moesten Robin en ik wel lachen we hoorden Milan uit zijn bed komen naar onze kamer en hij zij dat die naar de wc moest en ging in het hoekje van de kamer staan bonsde die ineens tegen de deur aan hij had 0 besef dat hij op onze kamer was. En nee hij heeft niet op onze kamer geplast hoor maar het zou je zomaar kunnen overkomen dus. We konden er gelukkig samen wel om lachen en zorgden er snel voor dat Milan gewoon naar de wc kon zoals het hoort.
Het heeft ons wel een paar avonden gekost om er voor te zorgen dat hij iets makkelijker uit bed kan komen voor even te gaan plassen maar het gaat nu goed. En zoals ik al zij komt hij voort soms zelf al uit zijn bed tussen de tijd dat wij hem er vaak uithalen dus ideaal. Voorheen was hij er ook nooit vies van om een dikke luier te hebben maar nu vind hij het al vies als hij maar een druppel in zijn boxer heeft. En dat wilde ik wel bereiken dat hij er vies van zou worden. En tuurlijk ooit een ongelukje zal echt nog wel gebeuren maar ik ben heel blij met waar we nu weer zijn. Dus zeggen dat de luiers op waren en het tijd was om een grote jongen te worden heeft hem flink geholpen en misschien was het ook wel echt tijd.
Er zijn aardig wat veranderingen vanaf november naar nu en eerdaags zal het tijd zijn voor zijn volgende stap zwemles. Wanneer begonnen jullie kinderen met zwemles en hoe ging dit? Ik wilde er voor zorgen dat Milan eerst gewend zou zijn aan school. En dan de nacht zindelijk zou worden voor het volgende weer voor de deur staat. En zwemles vond ik zelf altijd best intensief dus eerst een beetje wennen aan alles en dan hop door naar het nieuwe ik ben super benieuwd we hebben hem al ingeschreven maar helaas nog niks vernomen dus tijd voor opzoek te gaan naar iets anders denk ik zo maar. Hebben jullie nog tips voor zwemles?
Wat word hij toch groot en wat is dat toch heerlijk om te zien, al kan ik hem de laatste tijd ook vaak achter het behang plakken met zijn temperament waar je u tegen zegt. Hij lijkt letterlijk alles te kopiëren van alles en iedereen maar daar ben ik zeker niet altijd blij mee. Dus dat is ook een kwestie van veel geduld en gewenning al komt dat geduld me de laatste tijd soms echt mijn strot uit. Hoe kan je soms nog geduld op brengen als kinderen het bloed onder je nagels vandaan blijven halen. De invloeden die Milan op school krijgt zijn helaas niet de beste althans van de jongens en meisjes om hem heen zijn niet altijd de besten. Maar toch moet ik het maar nemen voor wat het is en er soms niet te veel op reageren maar dit vind ik zo moeilijk. Hoe kan ik iets nu laten voor wat het is als ik het er echt niet mee eens ben? We doen ons best.
Ik hoop de komende tijd op veel droge nachten voor onze kleine grote vent Milan.
Tot snel weer xoxo
Reactie plaatsen
Reacties